Na czym polega zdrowy egoizm? – 9 wskazówek

1 Komentarz
15 grudnia 2019

Social Links

Other Posts of luxgaw

All Posts of luxgaw

Dobre traktowanie swojej osoby powinno być dla nas priorytetem. Jak to robić? Jak być dobrym dla siebie?

Znaleźć „swój kawałek podłogi”. Swój pokój albo choćby kącik, ulubiony fotel. Czyli swoje i tylko swoje miejsce, które sam/-a mogę zagospodarowywać.
Dotrzeć do swojego wewnętrznego dziecka. To znaczy: przypomnieć sobie, o czym marzyłem, co lubiłem, a czego nie. Z czego się cieszyłem, a co sprawiało mi ból. Zastanowić się, co z tamtej dziewczynki czy chłopca we mnie zostało, co z tamtych marzeń udało się zrealizować. Zobaczyć tę dziewczynkę lub chłopca w sobie, dać jej,jemu, uwagę, akceptację i miłość.
Dopuścić do głosu swoje prawdziwe pragnienia. Czyli zrzucić z siebie gorset nałożony przez konwenanse, stereotypy, innych ludzi. Na przykład taki, że starszej pani nie wypada chodzić na tańce, a młodej – dziergać na drutach. Mogę robić to, czego pragnę. Muszę tylko spełnić jeden warunek – nie wolno mi krzywdzić innych.
Dać sobie prawo do nicnierobienia. Do drzemki w środku dnia, leżenia pod gruszą na dowolnie wybranym boku, gapienia się w niebo. Bez poczucia winy i wyrzutów sumienia. Nawet jeśli jako dziecko byłam za to karana, a może właśnie dlatego.
Uwierzyć, że nie jestem niezastąpiony/a. Gdy wymaga tego mój stan zdrowia, każdy mój obowiązek, zarówno domowy, jak i zawodowy, może przejąć ktoś inny. I świat się nie zawali!
Nie bać się odmawiać, mówić „nie”, mieć swoje zdanie. Czasami to trudne dla nas i bolesne dla innych, ale w rezultacie wszystkim wychodzi na dobre.
Zerwać z przekonaniem, że muszę być zawsze doskonała/y. Jako pracownik, matka, żona,ojciec, syn, córka, siostra, przyjaciółka. Nie muszę. Być wystarczająco dobra/y – tylko tyle.
Uświadomić sobie, że to ja jestem odpowiedzialny/a za swoje zdrowie fizyczne i psychiczne. Nie lekarz, dietetyk, trener, psychoterapeuta. Owszem, powinienem się ich radzić, korzystać z ich wiedzy, współpracować z nimi, ale to ja podejmuję zawsze ostateczną decyzję.
Pobyć w ciszy, sam/a ze sobą, pomedytować. Najlepiej słychać wtedy własne myśli, pragnienia, potrzeby. To trudne? Ale w ostatecznym rozrachunku ozdrowieńcze.